Ben senin hayranındım Dipdiri bir vücudun,
Kadife tenin
Bebek yüzün,
Ve hepten zarafetin.
Ben sana ilkokuldan beri hayrandım
Birinci sınıfından
Rahmetli teyzem öğretmenindi senin
Misafir geldiğimde sınıfınıza
Ödev yapmayanlar cezaya kalktığında
Çaresiz gözlerine dikilir dolan gözüm
Teyzemse bakar bana affederdi seni
Bilirdi çünkü ben sana hayrandım.
Gençlik dergilerindeki fıstıklar gibiydin
Bir kusur yoktu sende
Ya o sesin asil nazik kırılgan
Kaçamak seyrederdim seni plajda
Yüzerken
Ve çıkarken denizden
İki elinle sıvazladığın upuzun ipek saçlarını
Belirginleşen ürpermiş yuvarlaklarını
Voleybol oynayışını seyrederdim plajda
Her kolunu kaldırdığında
Delirtirdi beni
Yanmamış göğüs kenarların
İzlerken
Denize girişini,
Yavaş yavaş,
Saçların uçuşa uçuşa
Yol alışını denizin
Bacaklarından santim santim
Ve ürperişini teninin
Ve yükselişini parmak uçlarında
Su belini geçince
Kendini bırakışını denizin kucağına
Hissederdim sanki benmişsin gibi
Ben sana hayrandım ilkokuldan beri
O şanslı zenginle evlenene kadar
Ve ilk gerçekti bu yüzüme vuran
Sense benim ilkokul aşkımdın
Sense benim ilk koruduğumdun
Sen benim ilk yıkılışım oldun
Ve benim tanrıya ilk sesiz isyanım
İsterdim seninle öğrenmiş olmayı
Kadınları, evliliği, çıkmayı
Çok erken evlendin be meleğim
Üniversiteye bile gitmeden
Ben çabuk gelişmiştim
Sense bir yavru tavşan
Ben senin hayranındım
Ben senin ilkokuldan hayranındım
Ben senin onbeş yaşında hayranındım
Sen benim onbeş yaşımın hayranlığıydın...