ben 16 yaşında bi genç kızım 16 yaşımda olmama ragmen onu çok seviyordum hergün onun hayaliyle yaşıyorum.okulda evde bahçede her yerde nerde olursa olsun hep aklımdaydı.ama çıkıyoruz.hergün msnde konuşuyoruz.her defasında ona SENİ SEVİYORUM deyişmde oda bana SENİ SEVİYORUM BEBEĞİM diyodu.ona şiirler yazıp yolluyodum.çok hoşuna gidiyodu.ama o bana sadece bir kere güzel söz sölmişti.oysa ben ona hergün güzel sözler sölüyodum.o istanbulda ben şanlıurfada.msnede tanışmıştık.önce onu takmıyordum aldırış etmiyordum.ama gün geçtikçe ona daha çok baglanıyodum.ama onu o kadar çok seviyorumki dünya bilmeli bazen diyorum kendi kendime.ama onun sevgisinden tam olarak emin deilim.ama o bana SENİ GERÇEKTEN ÇOK SEVİYORUM diyordu.ama ben hala inanmıyordum.nedenini bilmiyorum.ona inanmıyordum.ama sol yanım hep acıyordu.bazen çok aglıyorum.bazende çok gülüyorum.güldügüm zaman bana dedilerki çok gülme güllüşün hayrı iyi deildir.ama bn aglayayımmı güleyimmi hiç bilmiyorum.bu hikayeyi bile yazarken kalbim atıyordu.yerinden fırlayacak gibi.ne yapabilirdim.o aklıma geldigi zaman kilitleniyorum nefes alamıyorum.çünkü ONU ÇOK SEVİYORUM...allahım nolur oda yalan olmasın.hayatmın gerçegi olsun nolursun allahım sana yalvarıyorum.SENİ ÇOK SEVİYORUM AŞKIM...
hikayemi dinlediginiz için teşekkür ederm ( Alıntı)